MADRID TIP 1: KONINKLIJK PALEIS

De geschiedenis van het Koninklijk Paleis begint al in de negende eeuw toen hier een fort werd gebouwd ten tijde van het islamitische koninkrijk van Toledo. Nadat de Moren uit Toledo werden verdreven waren het de leden van de dynastie van Castille die het gebouw gingen bewonen. Henry III van Castille liet dan ook een aantal torens aan het fort bijbouwen en zijn zoon gebruikte als koninklijk vertrek. Inmiddels was het fort getransformeerd tot Alcazár en tijdens de successieoorlog van 1475 tot 1479 leed het gebouw grote schade. Van het gebouw dat er destijds stond is dan ook maar weinig over. Het enige beeld van hoe het kasteel eruit zag tijdens de middeleeuwen is van Cornelius Vermeylen en dateert uit 1534.

Onder het bewind van de Habsburgse keizer Karel V werd het kasteel gerestaureerd en uitgebreid in 1537. Hiervoor werden de diensten van de architect Alonso de Covarrubias gebruikt. Naast dat het kasteel werd gerenoveerd werd het ook verder uitgebreid.
Lange tijd woonden verschillende generaties van dit beroemde Habsburgse geslacht in de Alcazár.

Op kerstavond in 1734 sloeg het noodlot toe. Een allesverwoestende brand legde grote delen van het complex in puin. De brand begon in de kamers van de Franse schilder Jaen Ranc die hier een residentie had. Deze brand werd niet meteen ontdekt waardoor ze in omvang kon groeien. Omdat men bang was voor plunderaars werden de poorten dicht gehouden, iets wat het reddingswerk van brandweerlieden niet makkelijker maakte. Het feit dat het kerstavond was zorgde voor verwarring. De alarmbellen werden verward met de klokken van de kerstviering. Uiteindelijk zijn veel grote kunstwerken die in het complex waren ten prooi gevallen aan de brand. Een aantal zijn gered kunnen worden. Vier dagen lang heeft de brand uiteindelijk gewoed, waarmee de gehele oude Alcazár in as werd gelegd.

Onder leiding van de architect Filippo Juvarra werd begonnen aan de totstandkoming van een nieuw complex. De Italiaanse architect had al een groot deel van de plannen klaar tot hij plotseling stierf in 1736. Dit zorgde voor de nodige vertraging. Uiteindelijk was het zijn leerling die opdracht kreeg om het project te vervolledigen.

In 1760 werd in opdracht van Charles III het complex verder uitgebreid. De grootste renovatie van het complex in de negentiende eeuw was in opdracht van Ferdinand VII. Het doel was om de oude Italiaanse stijl te vervangen voor een moderne Franse stijl. Echter was het zijn kleinzoon Alfonso XII die het complex uiteindelijk omtoverde tot een residentie in Victoriaanse stijl.

De laatste renovaties werden uitgevoerd na de Spaanse Burgeroorlog toen de schade van deze oorlog werd gerepareerd. Uiteindelijk heeft de lange geschiedenis van verschillende heersers en een grote brand geresulteerd tot een prachtig groot paleis met verschillende stijlelementen uit de verschillende periodes. Tot op de dag van vandaag is het paleis nog altijd een werkplek van de Spaanse koning.

Een historische gebeurtenis uit de recente geschiedenis was het banket dat hier werd georganiseerd op 22 mei 2004 op het centrale plein van het complex. Dit banket was ter ere van het huwelijk tussen de toenmalige prins Felipe en Letizia Ortiz.

Tegenwoordig is de functie van het paleis tweeledig. Het is nog altijd een vertrek waar officiële koninklijke werkzaamheden worden gedaan. Het is het werkpaleis van de huidige koning waar hij bijvoorbeeld zijn gasten onthaald en waar officiële plechtigheden plaatsvinden, iets waar een paleis van dergelijke statuur zich dan ook prima voor leent. Naast dat het paleis nog altijd een belangrijk vertrek is voor de koning en vele officiële plechtigheden hier worden volbracht is het ook mogelijk om delen van het paleis te bezoeken. Verder is hier een wisseling van de wacht aan de buitenzijde van het gebouw.

Eén van de belangrijkste vertrekken in het paleis is ‘Real Armeria’. Letterlijk vertaalt betekent dit vertrek dan ook ‘koninklijk Arsenaal’. De kamer is dan ook gevuld met historische stukken die dateren vanaf de dertiende eeuw. Je kunt hierbij denken aan Middeleeuwse wapens en harnassen, maar ook hangen hier schilderijen van de beste schilders die het land kende. Zo hangen er hier werken van Caravaggio, Velázquez en natuurlijk Goya. Kenmerkend is de rode kleur binnen het vertrek, dat prachtig contrasteert met bladgouden elementen op het plafond.

Naast dat het paleis van buiten en zeker ook van binnen prachtige hoogtepunten heeft is op het domein ook ‘Campo del Moro’ te vinden. Dit zijn de tuinen die zijn vormgegeven in Engelse stijl. Deze tuinen dateren uit de negentiende eeuw en werden aangelegd in opdracht van koningin Maria Christina. De tuinen in Engelse stijl worden gekenmerkt door lange grasvelden en een groene begroeiing die ervoor zorgen dat het paleis nog meer statuur krijgt. Zeker wanneer je in de tuinen bent en over de groene landschappen kijkt, het paleis op de achtergrond verschijnt. Naast de typische Engelse stijl vallen ook de twee neoklassieke fonteinen op. Al met al is Campo del Moro een heerlijk plek om tot rust te komen en de drukte van Madrid te ontsnappen.